![[Anoniem]](https://inactievooredukans.nl/storage/2311/conversions/2828ddf28e500977a448d67ae6deb8a1-button.jpg)
Veel andere dingen dan in Nederland
Geschreven door Jonas
Wij gingen vandaag dan echt de lessen volgen! Ik zat in de les Engels en we hadden het over wat de vrouwen en mannen in Malawi moeten doen. Mijn buddy zei: ‘’Woman need to cook, males need to build’’. Ik schrok daar best van en ik zei dat in Nederland mannen ook regelmatig koken. Daar schrok mijn buddy weer van. Verder kwam ik er achter dat als je antwoord wilt geven op de vraag van de docent je eerst je vinger op moet steken. Als de docent jou de beurt geeft, moet je opstaan om het antwoord te geven. Ook klappen ze vaak in de klas. De docent zegt dan: ’’Give hem a clap’’. Dan geef je 1 klap. Als de docent zegt: “Give hem a big clap’’. Dan moet je ‘’normaal’’ gaan klappen. Ook werken ze in groepjes van 5. Ik zat ook in een groepje en merkte dat alleen mijn buddy mij echt kon verstaan. Ik denk dat komt doordat mij buddy het vak Engels heel leuk vindt. Daardoor zie je grote verschillen in de klas. In de klas zelf denk ik dat er 50 kinderen zaten. Best een kleine klas als je dat vergelijkt met een andere klas van 70 kinderen. De tafeltjes en stoelen waren niet zo stevig als in Nederland en achterin de klas lagen op de grond plastic golfplaten. Ook waren sommige kinderen achterin niet bezig met de les. Veel andere kinderen die vooral voor in de klas zaten sisten dan dat ze stil moesten zijn. Dat begreep ik wel, want Engels is een hele belangrijke taal. Op het einde vroeg de docent of ik het een leuke les vond en ik vond het heel leuk en interessant.
Monday assembly
Geschreven door Renske
Ons busje werd, net als vorige dagen, warm onthaald. De maandagse bijeenkomst was helemaal uitgebreid met toneelstukjes, speeches en natuurlijk zang en dans, waar de Nederlandse leerlingen maar al te graag aan meedoen. Dansen was gedurende de dag een uitlaatklep tussen de lessen door, waarbij alle leerlingen de bewegingen en het ritme aangeleerd kregen door de buddy’s. Voor het begin van de assembly had onze groep ook nog even snel het Wilhelmus opgefrist aangezien beide volksliederen ook uit volle borst werden gezongen.
Tijdens de afsluitingsspeech was het verschil tussen de Malawiaanse leerlingen verbazingwekkend: de ijverige, ambitieuze leerlingen stonden vooraan zeer aandachtig te luisteren, terwijl het grootste deel achteraan de aandacht had verlegd naar elkaar en meer gapend en rommelend het einde van de toespraak afwachtte. Na het langdurende welkom in de brandende zon vonden zij het dan ook helemaal niet erg om met de lessen te beginnen.
River of Life
Geschreven door Renske
Rond een uurtje of elf konden we aan de slag met het laatste deel van ons dagprogramma: workshops van Girls Empowerment Network, oftewel GeNet. Deze werden gedaan met de thema’s River of Life, Self-esteem en Goalsetting.
De eerste sessie kwam voor de meeste Nederlandse leerlingen als een klap binnen. We kregen de opdracht om op een groot blad de rivier van ons leven te tekenen. De rivier moest vervolgens worden opgevuld met vissen, bruggen en bloemen, die de successes symboliseren, en met challenges in de vorm van krokodillen, haaien en schipbreuken. Deze laatste waren bij de meeste Malawiaanse studenten voedseltekorten, het overlijden van moeders, vaders, broertjes of zusjes, geen onderdak en tekort aan geld voor schoolspullen en kleding. De Nederlandse challenges gingen ook wel over gestorven naasten, maar vooral over schoolstress, onzekerheid en bezorgdheid voor de toekomst. De successen kwamen wat meer overeen: vrienden en familie, onderwijs en ons bezoek aan Nkhande. Aan het einde van de sessie was het voor sommigen heel zwaar. Dit kwam niet alleen door eindeloze herhalingen en de langdradigheid van het programma, maar ook doordat de kinderen van de nabijgelegen basisschool met het zinnetje “Please, can I have some food, please, I am so hungry” rond ons heen kwamen staan zodra we een stap naar buiten deden voor een eetpauze.
Sessie nummer twee stond in het thema van self-esteem. Mede door overleg met de Nederlandse begeleiders werd dit deel redelijk ingekort, wat voor onze groep een hele opluchting was. Het warme en benauwde klaslokaal bij veel van ons namelijk net iets te veel geworden, en dus viel deze aankondiging zeker niet verkeerd. Tijdens deze sessie kregen we de opdracht om in gemengde groepjes een I AM… gedichtje te maken.
I AM… Poem
Written by: Alinafe, Vila, Elke, Rydia, Linde, Otto, Charles, Priska, Renske
I am happy
I try to help others
I wish health for all of us
I want a good future
I understand the differences that also unite us
I feel blessed to be here
This is us, all friends
Tijdens de derde en laatste sessie was er meer ruimte voor creativiteit, wat ervoor zorgde dat iedereen energievoller met de les bezig was. Na het opnoemen van wat we later willen worden, werden er groepjes gevormd waarin we een bepaald beroep op papier moesten afbeelden. Dit deden we door het beroep op groot papier te tekenen, en daarbij de benodigde qualities en materials te noemen. We kregen een kwartiertje de tijd om de opdracht te doen, waarna we in groepjes onze posters presenteerden. De tekenkunsten en moeheid van heel de groep zorgden voor een meer lacherige en ontspannen sfeer. De dag werd, met twee en een half uur uitloop, afgesloten met een kort afscheid van onze buddy’s.
De foto's zijn gemaakt door Jef en Fleur.
Reacties (24)